‘Waar bleef je nou toch?’ vroeg Drieske’s moeder

‘We hebben allang  gegeten.’

‘Ik ben even naar de Maas geweest mam,’ zei Drieske

‘Noem je dat even,’ zin de moeder van Drieske

‘Het eten is helemaal koud geworden.

Dat kan zo niet jongetje, vanaf nu ben je voortaan op tijd.

Anders maar geen eten.’

‘Wat eten we mam?’ vroeg Drieske.

‘Boerenkool met rookworst’ antwoordde ze kortaf.
 
Drieske zag wel dat het menens was. 

‘Er zit nog een beetje in de pan die op het fornuis staat.

Maar de boerenkool zal wel koud zijn.’ voegde ze er aan toe.

‘Geef niets mam, dank u wel,’ zei Drieske vlug.

Hij was allang blij dat zijn moeder wat eten voor hem had bewaard.

Een vlo uit Hindelopen

Een vlo uit Hindelopen

Die hield niet zo van springen

En daarom nam ze op een dag het besluit

Dat het met dat springen over was en uit

En sindsdien heeft die vlo uit Hindelopen

Geen minuut meer gesprongen

En komt ze nu alleen nog stilletjes aangekropen

Drieske