En zo nam hij de boot terug naar Rotterdam
Oom Hans en tante Jans hadden ‘m uitgezwaaid
Drieske had op de kade bij het afscheid gehuild
En tante Jans had zijn tranen gedroogd
Ze had hem zelfs een afscheidszoentje gegeven
En ze had gezegd dat alles goed ging komen
Daar ging hij dan, en met een klein koffertje in zijn hand
Verliet hij teleurgesteld Amerika, maar hij was ook wel blij
Dat hij terug kon en zijn heimwee was zo goed als weg
Het enige wat hem een beetje verdrietig maakte
Was dat hij zijn oom en tante moest achterlaten in dat verre land
Een rotgansje uit Barneveld
Een rotgansje uit Barneveld
Die had een eind gevlogen
Ze had honger en ze was zo moe
Dus ruste ze uit in een open weide
En daar kreeg een jager haar in zijn vizier
En toen heeft met zijn geweer
Met scherp op haar geschoten
Het was in één keer raak
Daar lag ze dan in het gras
Dat Rotgansje uit Barneveld
En ze was nu voor altijd uitgeteld
Drieske