Elfje Lief en de elfjes uit Elfjesland
Het grote pannenkoekenfeest bij “de Oude Maas”(25)
‘Nu we toch hier zitten wil ik iets met jullie bespreken,’ zegt elfje Lief.
De elfjes kijken elfje Lief verbaasd aan.
‘En waarover?’ vraagt elfje Zon.
‘Nou elfjes, we zijn al weer een tijdje hier. Hier bij “de Oude Maas” en zoals met alle leuke dingen… er komt ook een keer een moment om verder te gaan. Het is ten slotte nog een heel eind naar het Kronkelbos…’
‘Dus we gaan naar huis?’ moppert elfje Knutsel.
‘Ja elfje Knutsel, het wordt tijd om naar huis te gaan. De karabouters en de professor zullen zich afvragen waar we blijven. Misschien denken ze wel dat we nooit meer terug komen.’
‘Tja, misschien heb je ook wel gelijk elfje Lief, maar we hebben het hier zo leuk en hoe moet het dan verder?’ vraagt elfje Bloem bezorgd.
‘Hoe bedoel je dat elfje Bloem?’
‘Nou met Pinokkio en Daine en Danny en met de speeltuin?’
‘Nou ik denk dat die zich ook wel zonder ons kunnen redden. En bovendien zullen we vast en zeker nog wel eens een keer op bezoek komen.’
‘Dan kunnen jullie weer een tijdje blijven logeren…’ stelt Pinokkio voor. ‘Ik zal wel een plekje voor jullie vrijhouden.’
‘Ja, maar toch. Ik zal die heerlijke pannenkoeken wel gaan missen hoor,’ mompelt elfje Zon. ‘Met die lekkere verse vruchtjes en slagroom.’
‘Ja en met stroop en met appeltjes…’vult elfje Knutsel aan.
‘En met vanille-ijs en amandelstukjes,’ zucht elfje Zon.
‘Vinden jullie het dan niet fijn om naar huis te gaan?’ vraagt elfje Lief.
‘Jawel. Dat wel natuurlijk, maar…’klinkt het. ‘…Maar we hebben het hier zo fijn gehad.’
‘Aan alles komt een eind elfjes.’
‘En jij Pinokkio, zal je ons een beetje gaan missen?’ vraagt elfje Bloem.
‘Uh… ja uh nee, kijk… het zit namelijk zo… Het is bijna vakantietijd en dan komen er extra veel gasten… Dus, dan zou ik niet veel tijd voor jullie hebben.’
‘Dus je gaat ons niet missen?’ zegt elfje Zon. ‘Zeg eens eerlijk.’
‘Nee, ik heb het dan veel te druk om jullie te missen. Dat is nu eenmaal zo,’ antwoordt Pinokkio stoer.
‘Je neus wordt weer wat langer…’merkt elfje Boefje op en hij wijst op de groeiende neus van Pinokkio.
‘Oh…’zegt hij geschrokken. ‘Misschien ga ik jullie toch wel heel erg missen.’
‘Misschien?’
‘Uh… nou zeker dan.’
‘Hé zien jullie dat? De neus wordt weer normaal. Soms helpt het wel om de waarheid te spreken…’giechelt elfje Lief.
‘Toe nou...alsjeblieft,’ zegt Pinokkio, die ondertussen aan zijn neus voelt. ‘Maar het is wel zo hoor! Dat het druk wordt in het restaurant. Het is tenslotte bijna vakantietijd.’
‘Nou dat geloof ik graag Pinokkio, ’zegt elfje Lief. ‘Daarom zullen we nu maar eens onze spulletjes bij elkaar gaan zoeken. Kom op elfjes.’
Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar