Elfje Lief en de elfjes uit Elfjesland
Het grote pannenkoekenfeest bij “de Oude Maas”(23)
‘Aha, hier zitten jullie dus,’ roept Pinokkio als eerste.
‘Mag dat dan niet?’ vraagt elfje Bloem.
‘Natuurlijk mag dat, maar leg me eerst maar eens even uit waar jullie zijn geweest. We hebben overal naar jullie gezocht, maar helaas… nergens elfjes te vinden en ik kan jullie verzekeren dan ik daar niet vrolijk van werd,’ moppert elfje Lief.
‘Nou doe maar niet zo boos hoor,’ antwoordt elfje Boefje. ‘We doen heus geen rare dingen. We zijn alleen maar even een eindje gaan wandelen. Dat is alles. We kunnen toch niet de hele dag hier blijven en iedereen voor de voeten lopen, of vind jij van wel?’
‘Nee, dat is ook niet het probleem, maar het zou fijn zijn als jullie even laten weten waar jullie naar toe gaan. Dan weten wij dat ook.’
‘Sorry hoor, maar het kwam zo maar even spontaan bij ons op. We waren het eigenlijk niet van plan. Dus eigenlijk wisten we het zelf niet eens,’ zegt elfje Bloem.
‘Nou goed dan, maar ik hoop wel dat jullie in het vervolg niet zo maar ineens verdwijnen. Jullie kunnen wel snappen dat ik erg ongerust was.’
‘We lopen niet in zeven sloten tegelijk elfje Lief en bovendien zijn we niet ver gegaan. We hebben hier in weilanden bloemen geplukt…’ vertelt elfje Bloem.
‘… en vlinders gevangen… en weer losgelaten,’ vult elfje Knutsel aan.
‘En sprinkhanen…’zegt elfje Zon en ze trekt er een vies gezicht bij.
‘ Jakkes, wat zijn die beesten vlug. Er zat er zo maar eentje op mijn schouder…’ gaat ze verder en ze huivert bij die gedachte.
‘Maar zoals ik al zei, we hebben bloemen geplukt. Heel veel,’ zegt elfje Bloem.
‘Ik zie het,’ antwoordt Daine. ‘En wat gaan jullie daar mee doen?’
‘We gaan mooie boeketjes maken voor in het restaurant. Dat maakt het nog gezelliger,’ glundert elfje Bloem.
‘Dat is een prima idee. Hebben jullie wel vaasjes of zo. Iets waar jullie die boeketjes in kunnen zetten?’ vraagt Daine.
‘In de keuken staan nog wel een aantal potjes. Ik zal ze wel even pakken,’ stelt Danny voor.
‘Nou dat zou helemaal te gek zijn,’ antwoordt elfje Bloem. ‘Dan kunnen we aan het werk. Uh, elfje Lief, wil je meehelpen met het maken van de boeketjes?’
‘Nou dat lijkt me wel een leuk idee. Waar mag ik gaan zitten?’
‘Kom maar naast mij zitten elfje Lief,’ zegt elfje Zon. ‘Ik ben nog niet zo goed in het maken van boeketjes en misschien wil jij mij daar dan bij helpen?’
‘Natuurlijk. Laat maar eens zien wat jullie allemaal voor bloemen hebben meegebracht. Eens even kijken… ik zie mooie blauwe korenbloemen, margrietjes, rode klaprozen, boterbloemen, vingerhoedskruid en pinsterbloemen. Nou, jullie hebben in elk geval flink jullie best gedaan. Ik denk wel dat we hier hele mooie boeketjes van kunnen maken.’
‘Ben je nou niet meer boos op ons elfje Lief?’ vraagt elfje Bloem.
‘Uh nee. Ik was eigenlijk ook niet boos, maar wel erg ongerust. Enfin, nooit meer doen en nu zand erover,’ antwoordt elfje Lief.
‘Zand erover?’ vraagt elfje Boefje verbaasd. ‘Waarover? Toch niet over die mooie bloemen?’
‘Nee, mallerd… ik bedoel, dat het nu weer goed tussen ons is. Het is jullie vergeven,’ zegt elfje Lief met een lach.
‘Oh zo… Ik dacht al, wat raar. Om zand over die mooie bloemen te gooien,’ giechelt elfje Boefje.
Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar