Elfje Lief en de elfjes uit Elfjesland
Het grote pannenkoekenfeest bij “de Oude Maas”(19)
Als Elfje Lief weer aan gekomen is bij het pannenkoekrestaurant “de Oude Maas “ vraagt ze zich af waar de andere elfjes zijn. Er is nergens ook maar een spoor van een elfje te zien.
‘Elfjes…! Elfjes, waar zijn jullie?’ roept elfje Lief zo hard als ze kan, maar hoe hard ze ook roept, er komt geen antwoord.
‘Waar kunnen ze nou toch zitten?’ moppert Elfje Lief. ‘We hebben toch duidelijk afgesproken dat ze hier op mij zouden blijven wachten. Misschien moet ik het maar aan Pinokkio gaan vragen, misschien weet hij wel waar de andere elfjes zijn. Pinokkio…! Hier ben ik! ’ probeert ze dan maar.
Een paar tellen later steekt Pinokkio zijn hoofd door het raampje bij de deur.
‘Hé, elfje Lief, ben je alweer terug?’ zegt hij.
‘Ja, nog maar paar minuutjes. Weet jij misschien waar de andere elfjes zijn?’
‘Geen idee, een kwartiertje geleden waren ze nog in de speeltuin.’
‘En daarna?’
‘Uh, daarna weet ik het niet. Ik ben mee gaan helpen in de keuken, dus…’
‘Dus… jij kunt me dus ook niet verder helpen?’ vraagt elfje Lief. Ze is toch wel een beetje ongerust geworden.
‘Nee helaas niet elfje Lief. Ik zou niet weten waar ze zijn gebleven. Misschien zijn ze wel naar het kanaal gegaan. Of naar het Ossemeer?’
‘Naar het Ossemeer…?’vraagt elfje Lief verbaasd.
‘Ja naar het Ossemeer. Dat ligt even verderop. Een mooi plekje… uh een mooi meertje… zo midden in de natuur. Maar ja, ze kunnen ook wel naar de wildwaterbaan, ik bedoel uh naar de kano-baan zijn gegaan.’
‘Pinokkio toe nou, nu weet ik het helemaal niet meer. Eigenlijk zeg je nu dat ze wel overal kunnen zijn.’
‘Sorry elfje Lief, het was niet mijn bedoeling,’ zegt Pinokkio.
‘Nou ja, jij kunt er ook niets aan doen. Ik moet eigenlijk alleen maar boos zijn op de elfjes. Die hadden om mij moeten wachten in plaats om op eigen houtje op avontuur te gaan. Ik weet nu maar al te goed, wat de gevaren kunnen zijn. Ze hebben toch geen houten vlot gemaakt of zo?’
‘Nee, daar is nog geen tijd voor geweest.’
‘Nou gelukkig maar.’
‘Misschien kunnen we samen gaan zoeken?’ stelt Pinokkio voor.
‘Dat zou heel erg fijn zijn Pinokkio. Jij weet hier beter hier de weg als ik.’
‘Nou ja beter… ik weet in elk geval wel hoe ik naar het Ossemeer en naar de kano-baan moet komen en daarna natuurlijk ook weer terug hier bij het pannenkoekenhuis.’
Zullen we dan maar gaan?’ vraagt elfje Lief.
‘Dat is goed, maar ik moet het nog wel even tegen Danny zeggen. Anders zijn ze ons straks nog allemaal kwijt.’
‘Zeg dat wel Pinokkio… en dat is wel het laatste wat ik wil.’
‘Nou tot zo. Blijf je hier op me wachten?’ vraagt Pinokkio.
‘Dat zal ik zeker,’ antwoordt elfje Lief, die zich nu toch wel zorgen maakt.
.
Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar