Koningin Anistopera en Gompidee
Anistopera, koningin van Libellenland (23)
Gompidee heeft met Tsjé Mug afgesproken dat hij een teken zou geven als het te gevaarlijk zou worden. Dat teken is voor de muggenleider het moment om tot actie over te gaan. Gompidee twijfelt en dan besluit hij om nog een nieuwe poging te wagen om aan de bosheks te ontfutselen waar de prinses is. Eigenlijk is hij er zeker van dat ze hem niet de waarheid heeft verteld en dat ze er veel meer van af weet.
‘Wat heeft het nou voor zin om mij in een spin te veranderen? Wat schiet je daar nou mee op Krakelia?’ zegt Gompidee dapper.
‘Hoezo?’
‘Nou, zoals ik het zeg. Als ik een spin ben zal niemand mij meer herkennen en dus kan ik ook niet voor je regelen dat je koningin wordt. Integendeel, de andere libellen zullen bang voor me zijn en ook koning Anistorius heeft het niet zo voorzien op spinnen. Dus als met al, lijkt me dat niet zo’n slim idee.’
De bosheks kijkt naar de groene libel.
‘Jij probeert mij beet te nemen…of niet soms? Mij om de tuin te leiden? ’ zegt ze met krakende stem. ‘Maar dat gaat je niet lukken ventje. Ik heb je wel door.’
‘Krakelia, toe nou. Geloof me, ik zou niet durven. Bovendien word ik je dienaar, dus dan zou het niet zo netjes zijn om je nu te bedriegen.’
‘Tja, daar zit wat in, maar toch. Ik weet niet of ik je wel helemaal kan vertrouwen. Je lijkt mij een beetje te bijdehand.’
‘Ik bijdehand? Nou, dan heb je er niet veel kijk op hoor. Ik was zeker niet de beste op school en ik heb vrienden die veel slimmer zijn dan ik. Dat moet je van me aannemen,’ antwoordt Gompidee.
‘Waarom zou ik? Maar als je dan niet zo slim bent, dan weet je zeker ook niet dat een bosheks zoals ik een hekel heeft aan zonlicht?’
‘Nee, inderdaad Krakelia, dat wist ik niet. Heb je nog meer van die eigenaardigheden?’
‘Uh nee, dat is het wel. Nou ja, als ik mezelf in een herfstfee verander krijg ik in het begin altijd jeuk. Ik heb geen idee hoe dat komt. Misschien dat ik niet zo goed tegen die mooie jurk kan. Ik weet het eigenlijk niet.’
‘Vervelend,’ zucht Gompidee.
‘Ja, dat is het zeker. En jij, waar kan jij niet tegen?’
‘Ik heb net als jij een hekel aan fel zonlicht. Het verschroeit mijn vleugels, en ik kan je vertellen dat dit geen prettig gevoel is.’
Ondertussen zijn Gompidee en Krakelia naar de oude berk gewandeld.
Hij heeft Krakelia afgeleid met zijn vragen en de bosheks brengt Gompidee zonder het zich te realiseren naar de plek waar zij prinses Anistopera heeft achtergelaten.
‘Nog even een vraagje Krakelia...’zegt Gompidee.
‘Wat wil je weten?’
‘Nou, ik heb wel eens horen vertellen dat bosheksen niet zo goed tegen water kunnen. Klopt dat of is dat maar een fabeltje?’
‘Nou wij bosheksen kunnen wel tegen water hoor, maar het moet wel niet te koud zijn. Van te koud water worden bosheksen rillerig en dat heeft gevolgen voor onze toverkracht. Een trilling in onze stem kan zo maar tot een verkeerde betovering leiden. Een vergissing is snel gemaakt.’
‘Aha, zo zie je maar weer. Niet alles klopt wat er wordt beweerd.’
‘Nee, kereltje, niet alles klopt…’
‘Tja, soms…’ zegt Gompidee, maar hij maakt zijn zin niet af.
‘Soms… wat soms?’ vraagt Krakelia nieuwsgierig.
‘Nou, wat ik wilde zeggen… Krakelia, jij en ik hebben toch blijkbaar meer met elkaar dan men zou verwachten. Jij hebt een hekel aan fel zonlicht en ik ook. Jij hebt een hele aan koud water en ik kan er ook niet zo goed tegen. Misschien moeten we maar samenwerken in plaats van elkaar tegenwerken. Wat vind je van mijn voorstel?’
Krakelia kijkt de groene libel wantrouwend aan.
‘Waarom?’
‘Nou gewoon, daarom,’ antwoordt Gompidee zonder blikken of blozen.
‘Daarom is geen reden,’ zegt de bosheks.
‘Wat dat wel?’ vraagt Gompidee.
‘Er is maar een reden en die is dat ik alleen wil heersen over het hele Kronkelbos en als jij daar mee kunt helpen… nou dan wil ik wel met je samenwerken.’
‘Goed, maar op een voorwaarde?’
‘Niks geen voorwaarden. Ik ben de baas en niemand anders,’ roept Krakelia.
‘Oké, dan niet, maar dat is dan ook meteen je laatste kans. Ik ga er nu echt vandoor. De groeten.’
Gompidee strekt zijn vleugels en stijgt op. Als hij naar beneden kijkt zie hij iets uitsteken boven de lange grassprieten. Het lijkt wel een vleugel, een libellenvleugel.
‘De prinses… Anistopera,’ schiet door zijn gedachten terwijl Krakelia onder hem loopt te foeteren.
‘Wat een vervelend ventje ben je toch. Je wilt het gewoon op de spits drijven of niet soms. Je wilt mij alleen maar treiteren. Wacht maar, ik zal je leren,’ en Krakelia spreekt vervolgens een toverspreuk uit.
.
(bij de kleurplaten staan Anistopera en Gompidee klaar om te worden ingekleurd, speciaal voor jullie gemaakt door Marloes )
Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar
