Het geheim van het gekleurde bos (8
‘Nou snap ik waarom er zoveel mooie paddenstoelen in het bos staan,’ zegt elfje Zon opgewonden.
‘Ja, en is dit nu het geheim?’ vraagt elfje Boefje. ‘En…’
‘Sstt, laat elfje Lief nu verder vertellen,’ onderbreekt elfje Bloem, die een rode kleur op haar wangen heeft van de spanning.
‘Nee, dit is nog niet het geheim van het gekleurde bos elfje Boefje. Dat komt nog. Zal ik dan maar weer vlug verder gaan met het verhaal?’ vraagt elfje Lief.
‘Zeker…!’ is het antwoord van alle elfjes.
“Maar wie gaat dat regelen?’ vroeg Arie. “Ik in elk geval niet. Ik heb nog een boel werk te doen en ik moet nog een groot gedeelte van mijn web spinnen. Dat web wil ik eerst af hebben voordat ik mezelf met het verven van paddenstoelen bezig ga houden. Dus…”
“Tja…” mompelde de koning. “Dan blijft er niet veel over dan dat wij ermee aan de slag gaan Olligo.”
De aardworm schudde zijn kop.
“Dan zou ik wel willen, maar…”
“Maar… ?”
“Ik kan uh… geen kwasten vasthouden, want ik heb geen handen.”
“Oef, daar heb ik even niet aan gedacht,” zei koning Anistorius.
“Zie je nou wel, het is ook altijd hetzelfde met die aardwormen…’ mopperde Arie. “Dan hebben ze een keer een idee en dan komen ze er vervolgens achter dat ze er zelf niets mee kunnen.”
“Dan kan toch… Kom op Arie, wees nou eens een keertje positief over Olligo. Ik vind echt dat je nu wel erg naar tegen hem doet.”
“Het is toch zo,” probeerde de herfstspin nog.
“Nu is het genoeg. Kom aan het werk,” zei de koning vastberaden. “Waar kunnen we ergens verf vandaan halen? Dan kunnen we alvast een paar paddenstoelen proberen en dan weten we ook of het plan van Olligo gaat lukken.”
“Even verderop is de winkel van Sinkel van karabouter Karawinkel. Die verkoopt allerlei dingen, dus die zal ook wel verf hebben, lijkt me,” stelde Olligo voor.
“Dan zullen we daar maar eens naar toe gaan,” zei de koning.
“Dat lijkt me niet,” was de reactie van Arie. “Hoe hadden jullie dat gedacht?’
“Hoe bedoel je Arie?”
‘Hoe ik dat bedoel? Als ik het allemaal goed heb willen jullie naar die winkel en dan ga je er maar even voor het gemak vanuit, dat die karabouter jullie zomaar potten vol met verf meegeeft. Verf, in allerlei kleurtjes en dat allemaal gratis voor niks.”
“Daar heb je een punt Arie. Daar heb ik even niet aan gedacht. Eens kijken…hoe gaan we dit varkentje wassen?”
‘Elfje Lief… sorry dat ik je even onderbreek,’ zegt elfje Knutsel. ‘Ik begrijp het niet helemaal. Waar komt dat varkentje nou ineens vandaan? Ze waren toch met z’n drietjes… de koning, de herfstspin en de aardworm. Ik heb nergens iets gehoord over een varkentje.’
Elfje Lief lacht.
‘Dat wordt soms zo gezegd, als er een lastig klusje moet worden opgeknapt.’
‘Oh, ik dacht al,’ antwoordt elfje Knutsel
‘Zal ik nu weer verder vertellen?’ vraagt elfje Lief.
Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar
