Het geheim van het gekleurde bos (6)
‘Ik snap nog steeds niet wat nou het geheim van het gekleurde bos is?’ vraagt elfje Boefje.
‘Dat heb ik ook nog niet verteld elfje Boefje. Je moet nog even geduld hebben voordat ik er aan toe ben om daar over te vertellen,’ antwoordt elfje Lief lachend.
‘Ga nou maar vlug verder elfje Lief, want zo wordt het wel extra spannend,’ zucht elfje Bloem.
‘Goed, nou daar gaan we weer,’ zegt Elfje Lief.
‘Koning vroeg zich af waarom Arie de herfstspin zo naar tegen Olligo deed, maar blijkbaar had de aardworm daar niet zo veel problemen mee.
“Arie wil altijd… gelijk hebben koning, maar… hij is… echt niet zo onaardig… als hij iets voor mij kan doen… dat doet hij dat,” vertelde de aardworm langzaam.
Arie de herfstspin schudde zijn hoofd.
“Laat hem maar praten Anistorius… hij weet niet beter.”
“Nee, nee Arie, zo is het niet. Ik geloof ook dat je jezelf anders voordoet dan je in werkelijkheid bent,” was de reactie van de koning.
“Anistorius, wat je gelooft moet je zelf weten, maar een ding is zeker en daar blijf ik bij, aardwormen moeten niet gaan nadenken.”
Het kruis op de rug van de herfstspin kleurde rood. Hij leek wel een beetje boos.
“Waarom ben je daar zo op tegen Arie, waarom mogen aardwormen niet nadenken? Leg me dat eens uit. Ik snap het niet,” vroeg de koning en ook hij werd een beetje boos.
“Nou omdat, nou gewoon omdat…” zei de spin.
“Zie je nou wel dat je het ook niet weet,” was de reactie van de koning.
“Ja, zie je nou wel Arie, koning Anistorius heeft gelijk. Je weet zelf ook niet waarom.”
“Nou, jij moet je mond houden Olligo…” De herfstspin strekte zich. “Maar goed, als jullie er zo overdenken dan kan ik maar beter gaan. Blijkbaar ben ik hier te veel.”
“Kom Arie, doe nou niet zo raar. Je weet best dan wij… de koning en ik een beetje gelijk hebben. Het is toch vreemd… dat jij vindt… dat aardwormen niet moeten nadenken,” zei Olligo en het viel de koning op dat de aardworm nu sneller praatte dan voorheen. Maar de koning zei er niets over.
“Ieder wezen hoe klein dan ook heeft dezelfde rechten,” zei koning Anistorius.
“Bij jullie in Libellenland is dat misschien zo, maar we zijn hier niet in Libellenland,” mopperde Arie
“Dat maakt toch geen verschil beste spin. Je kunt in elk geval even de moeite nemen om naar Olligo te luisteren,” stelde de koning voor. “ Misschien verander je dan wel van gedachten.”
De spin twijfelde even maar ging daarna toch weer bij Olligo en de koning in het gras zitten. Al was het dan niet van harte.’
‘Wat bedoel je daarmee elfje Lief, wat bedoel je met niet van harte?’ vraagt elfje Knutsel.
‘Nou, ik wil daarmee zeggen dat Arie er eigenlijk niet zo veel zin in had, maar dat hij het toch maar deed,’ legt elfje Lief uit.
‘Dus eigenlijk had hij nog steeds dezelfde mening over aardwormen?’
‘Ja eigenlijk wel elfje Knutsel, maar hij was in elk geval bij de koning en de aardworm gebleven en niet boos weggelopen ook al was het dan met tegenzin. Uiteindelijk leek hij toch bereid om naar Olligo te luisteren.’
Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar
