Het mysterie van de verdwenen gouden pannenkoek 

'het mysterie van de verdwenen gouden pannenkoek'

 HOOFDSTUK 22 (SLOT)

 Een kwartier later gaan de beide speurders de deur van het pannenkoekhuis binnen. De baas van “de Oude Maas” heeft Slag en Stoot al aan zien komen en loopt naar ze toe.
‘Zo heren, al vroeg op stap,’ zegt hij.
‘Zeker meneer, we hebben goed nieuws te melden over de gouden pannenkoek,’ is de tamelijk opgewonden reactie van Slag.
‘Zo, en dat is?’ vraagt de baas van het pannenkoekhuis.
‘We weten waar de gouden pannenkoek is,’ antwoordt Slag, terwijl Stoot overigens geen enkel idee heeft waar zijn collega het over heeft.
‘De verdwenen gouden pannenkoek ligt bij de put…’ gaat Slag onverstoorbaar verder. ‘Bij de put in uw restaurant… bij Pinokkio. Mogen we misschien even doorlopen, dan kunnen wij het u laten zien?’
De baas van het pannenkoekhuis kijkt Bernard  E. Slag verbaasd aan.
‘Hoe bedoelt u dat meneer Slag?’ vraagt hij.
‘Nou, we hebben de laatste aanwijzing gehad en volgens mij wijst alles er op dat de gouden pannenkoek bij de put ligt.’
Stoot kijkt verbaasd naar Slag.
‘Denk je dat nou echt Bernard?’ vraagt hij vol ongeloof, maar Slag reageert niet op zijn vraag.
‘Heren, ik denk toch echt dat het niet helemaal klopt, want…’ zegt de baas van “de Oude Maas” tegen de beide speurders.
‘… en waarom denkt u dat meneer, als ik zo vrij mag zijn om u deze vraag te stellen?’ onderbreekt Slag de baas van “de Oude Maas”.
‘Nou dat kan ik u in een paar woorden uitleggen. De put is namelijk verdwenen, die is er niet meer.’
Slag kijkt vol ongeloof naar de baas van het pannenkoekhuis.
‘Ook gestolen?’ vraagt hij.
‘Nee, niet gestolen,’ antwoordt de baas lachend. ‘Nee in tegendeel, we hebben de put gisteren af laten breken. We vonden hem eigenlijk niet zo goed meer passen in ons restaurant.’
‘Zie je nou wel,’ reageert Stoot een beetje boos.  ‘Je bent weer veel te snel met je conclusies. Geef nou maar toe, dat je er helemaal naast zit Bernard.’
Slag staat er maar beteuterd bij.
‘Ik dacht toch echt… nou ja, dan heb ik me blijkbaar toch vergist… Ik zou toch zweren dat… Enfin, het is niet anders…’ mompelt hij.
‘Misschien heeft u toch wel een beetje gelijk,’ stelt de baas van het pannenkoekhuis hem gerust.
‘Ik had u nog willen bellen, maar helaas was ik tamelijk druk met van alles. Maar goed, wat ik u nog wilde vertellen is dat tijdens het afbreken van de put het een van de werkers was opgevallen dat er iets blinkends op de bodem van de put lag. Toen de put bijna was afgebroken, bleek uiteindelijk dat het de gouden pannenkoek was die op de bodem van de put lag te glimmen. Zo goed als onbeschadigd. Het is ons een raadsel hoe hij in de put terecht kan zijn gekomen. Maar goed, de gouden pannenkoek is weer terecht. Overigens jammer, dat jullie niet hebben opgemerkt dat hij weer op z’n vaste plekje hangt, bij de ingang,’ grinnikt de baas van “de Oude Maas”.
‘Aha, dus ik zat wel degelijk in de goede richting.  Heb je dat gehoord Stoot, heb je gehoord wat meneer zojuist heeft verteld?’ vraag Slag aan Dirk Stoot.
‘Ja, ja… dat heb ik gehoord, maar al met al weten we dus niet hoe de pannenkoek daar terecht is gekomen,’ moppert Dirk Stoot. ‘Dat blijft één groot vraagteken.’
‘Meneer Iks… ik ben er van overtuigd dat die meneer Iks dat heeft gegaan. Die heeft hem daar verstopt, dat kan toch bijna niet anders,’ antwoordt Slag.
‘Misschien heb je daar wel gelijk in, maar we ik elk geval geen idee wie die meneer Iks dan wel kan zijn en ondanks dat de gouden pannenkoek nu weer veilig en wel bij “de Oude Maas” terug is, loopt die meneer Iks dus nog gewoon rond. Wie zegt me dat hij binnenkort niet weer opnieuw toe zal slaan.’ Stoot zucht diep en haalt zijn schouders op. ‘Tja, daar moeten het dan mee doen want we hebben echt geen idee waar en hoe we die meneer Iks kunnen vinden, dus…’
‘Dus daarom stopt hier ons onderzoek…’antwoordt Slag. ‘Hier houdt het op Dirk.’
‘Heren, volgens mij is de zaak inderdaad opgelost,’ zegt de baas van het pannenkoekhuis. ‘De gouden pannenkoek is weer terecht, hoe dan ook. En of er wel of niet sprake is van die meneer Iks… wie het weet mag het zeggen, maar één ding is in elk geval zeker, eind goed al goed.’
‘Ja meneer, daar kunnen het alleen maar mee eens zijn.  “De Oude Maas” heeft de gouden pannenkoek weer terug en dat is het inderdaad het belangrijkste.’
‘Zo is dat. Kan ik de heren nog een kopje koffie aanbieden?’ vraagt de baas van het pannenkoekhuis.
‘Uh, ja daar maken we graag gebruik van,’ antwoordt Slag terwijl Slag een sms’je leest.
‘Oh, nee toch niet weer…’ mompelt hij.
‘Wat niet weer Bernard?’ vraagt Stoot.
‘Hier lees zelf maar,’ zegt Slag terwijl hij zijn mobiel aan Stoot geeft.
“Eind goed… of niet soms?. Ik vond het leuk en kijk alweer uit naar ons volgend avontuur. Groet meneer Iks. N.B. Blijf alert heren, je weet maar nooit wanneer het weer Iks-tijd wordt ” leest Stoot hardop voor.
‘Doe mij maar een extra sterkte koffie,’ zegt Stoot tegen de baas van het pannenkoekhuis. ‘Ik geloof dat ik het even nodig heb.’
Slag sluit ze hierbij aan
De baas van het pannenkoekhuis grinnikt iets van ‘wat zijn het toch een stelletje koekenbakkers, die twee…’ als hij met drie kopjes dampende koffie op weg is naar de twee speurders die nog in een heftig gesprek met elkaar zijn.
Een half uur later nemen ze afscheid, maar voordat Slag en Stoot weggaan bij “de Oude Maas” kijken ze nog even naar de gouden pannenkoek, die weer stralend bij de ingang hangt, alsof hij daar nooit weg is geweest. Even later rijden Slag en Stoot het parkeerterrein af, op weg naar kantoor waar juffrouw Toos ongeduldig zit te wachten, nieuwsgierig naar hoe het beide speurders is vergaan.

Einde.

terug naar “overzicht”, klik hier.