Het mysterie van de verdwenen gouden pannenkoek 

'het mysterie van de verdwenen gouden pannenkoek'

 HOOFDSTUK 18 

Stoot buigt zich over de foto en vrijwel tegelijkertijd krijgt Slag een smsje.
‘Een ogenblikje juffrouw Toos,’ vraagt hij aan zijn secretaresse die het berichtje die bij de foto zat, aan hem geeft.
Terwijl B.E.Slag het smsje leest, schenkt juffrouw Toos nog een kopje koffie in.
‘Ik heb nu koffie van een ander merk gekocht. Ik ben benieuwd wat u beide er van vinden,’ zegt ze tegen de twee speurders.
‘Ik kan niet zeggen dat er een groot verschil tussen zit,’ zegt Stoot nadat hij een paar slokjes van de koffie heeft genomen.
‘En u meneer Bernard?’ Proeft u ook geen verschil?’ vraagt juffrouw Toos.
Bernard  E. Slag kijkt naar zijn secretaresse en schudt zijn hoofd.
‘Nee, om eerlijk te zijn kan ik nou ook niet zeggen dat deze koffie beter van kwaliteit is juffrouw Toos,’ antwoordt B.E.Slag terwijl hij nog maar eens aandachtig het sms-bericht hardop leest.
‘‘Het is zo ver. Die vogels zonder die letter (om mee te beginnen) zijn nog al wat stukjes verderop. Enfin, ze zwemmen met die letter in elk geval met z’n alle in het water.”

‘Wat een gedoe is dat toch met die meneer Iks. Hij maakt het al met al wel ingewikkeld. Steeds maar weer heeft hij van die rare raadsels,’ moppert Slag.
Stoot heeft zichzelf nog een kopje koffie ingeschonken en drukt zijn neus bijna in het kopje.
‘Toch zou je zeggen dat hij even anders van aroma is. Nee. Juffrouw Toos u heeft gelijk,  deze is toch wel even anders. Sterker aroma, betere bonen denk ik,’ mompelt hij.
‘Wat is even anders…?’’ vraagt Slag.
‘Deze koffie,’ zegt Stoot droog.
‘Kunnen we ons niet beter bezig houden met die verdwenen pannenkoek?’ vraagt Slag een beetje boos aan zijn assistent.
‘Alles op zijn tijd baas Slag, maar nu even vaststellen of het aankoopbeleid van juffrouw Toos helemaal in orde is. Het zou toch vervelend voor haar zijn als ze alle moeite heeft gedaan om betere koffie voor ons te regelen en dat wij niet eens de moeite nemen om haar keuze te beoordelen. Nee Slag, soms moet je prioriteiten stellen, soms moet je nou eenmaal keuzes maken.’
‘Als het bij jou maar over koffie en zo gaat… dan ben je bij de les dat heb je jouw keuze zo gemaakt en vergeet je de rest,’ zegt Slag.
‘Nou Bernard, dat moet je niet zeggen… ik heb ondertussen ook even uitgezocht hoe het zat met dat meelspoor…  Mijn conclusie is dat er niks aan de hand is. Van Dongen heeft een zak meel kapot gestoten tegen de  klink van de voordeur en daarom is het meel eruit gelopen. Toen hij bij de deur van de buren was, zag hij het euvel en hij is toen weer terug gelopen naar zijn eigen huis.’
‘En die Vermeer dan?’ vraagt Slag.
‘Die Vermeer wat niet thuis. Ik heb het nagevraagd bij de andere buren en die hebben verklaard dat op nummer drieëndertig echt een meneer Vermeer woont en niemand anders. Vermeer is sinds kort alleen omdat zijn vrouw is overleden.’
‘Verkoopt die Vermeer dan pannenkoekmeel?’ vraagt Slag.
‘Nee, dat doet die Van Dongen.’
‘Onder de naam van Vermeer?’ Dat is raar,’ zegt  Slag.
‘Nou zo raar is dat nou ook weer niet. Stel dat Van Dongen dat onder zijn eigen naam zou verkopen…nou dan zou die bende wel heel snel door hebben dat het Van Dongen was en niet Vermeer.’
‘Uh…?’
‘Bernard Slag… ik zal het je nog een keer uitleggen. Van Dongen is een bende op het spoor die van plan is om het pannenkoekenmeel van heel Nederland in handen te krijgen. Misschien zelfs wel van heel Europa of in het slechtste geval zelfs van de hele wereld en daarom heeft hij een soort valstrik bedacht en is naast Vermeer gaan wonen. Vermeer heeft vroeger een groothandel gehad in meelproducten en was gespecialiseerd in pannenkoekenmeel. Dus hij weet van wanten, als het om meel gaat en zeker als het om pannenkoekenmeel gaat. Voor die bende is er niets raars aan dat Vermeer dat meel verkoopt, zelfs tegen lage prijzen. Het moet een lokkertje zijn. Voor Van Dongen is het natuurlijk een prima kans om de bende te ontmaskeren, want hij kan er vergif op innemen dat die bende de meelvoorraad van Vermeer op korte termijn zal stelen. Dus voor Van Dongen is het een kwestie van even wachten tot het juiste moment daar is… het moment waarop de bende zal gaan toeslaan en waarop Van Dongen hen zal ontmaskeren en arresteren. Zo simpel ligt het.’
Enerzijds klinkt het aannemelijk, maar anderzijds heeft Slag toch ook nog steeds zijn twijfels.
‘En dat telefoontje dan…?’ vraagt hij aan Stoot.
‘Dat heeft Van Dongen toch al uitgelegd.’
‘Ja, dat hij soms de naam ”Vermeer” gebuikt, maar niet dat die Vermeer naast hem woont,’ moppert Slag.
‘Het is toch logisch dat alleen Van Dongen de contacten met die bende heeft. Ik neem aan dat Vermeer zich liever niet in het hele gedoe mengt.’
‘Dus Stoot,  jij wilt beweren dat Van Dongen en Vermeer wel degelijk twee personen zijn, waarvan er een in meelproducten handelt en de andere een speurder is, zo eentje zoals wij en dat Van Dongen naast Vermeer is gaan wonen om die bende meeldieven beide te ontmaskeren.’
‘Helemaal goed Bernard, dat is wat ik wil beweren, ergo dat is de werkelijkheid,’ zegt Dirk Stoot met een diepe zucht. ‘’En niet anders…’   

terug naar “overzicht”, klik hier.