Elfje Lief en de verdwaalde tijdmachine (44) deel 2
Het blijft even stil in de Regenboogzaal.
‘Ha, ha…wat een bespottelijk idee elfje Lief. Maar goed, ik wens je veel succes,’ grinnikt Eleonora.
‘Wat is daar nou zo bespottelijk aan. We willen alleen maar die baard wat korter maken, meer niet.’
De harde lach van Eleonora galmt door de Regenboogzaal.
‘Fee Eleonora, alsjeblieft…’ zegt elfje Lief. ‘Waarom reageer je nou zo.’
‘Dat zal ik je haarfijn uitleggen elfje Lief. Kijk, die baard van de Verteller… die blijft zo lang als hij is, wat je er ook van afknipt. Maar goed, daar op de tafel ligt mijn schaar. Nou probeer het maar eens.’
Elfje Lief ziet de schaar en loopt naar de tafel. Even later zet ze de schaar in de baard van de Verteller en ze knipt er een heel groot stuk van af. Maar binnen enkele tellen groeit de baard weer aan en is weer even lang als tevoren.
‘Hè?’ zegt elfje Lief verbaasd. ‘Hoe kan dat nou?’
‘Ik zei het je toch,’ grinnikt fee Eleonora. ‘Waarom geloof je mij nou niet elfje Lief?’
‘Maar… dit is toch hartstikke raar,’ zegt elfje Lief, die met de schaar in de ene hand en het afgeknipte stuk baard in de andere hand verbaasd de andere elfjes aankijkt.
‘Dat is het zeker,’ zegt elfje Bloem. ‘Probeer het nog eens een keer elfje Lief, misschien dat de baard dan niet meer zo snel aangroeit.’
‘Doe je best…’schatert fee Eleonora. ‘Je kunt knippen wat je wilt, maar die baard wordt echt niet korter.’
‘Wat is er met die baard aan de hand Eleonora?’ vraagt elfje Lief.
‘Misschien wil jij dat haar uitleggen?’ vraagt Eleonora aan de Verteller.
De Verteller kijkt naar zijn baard en naar Fantastico.
‘Uh… tja, het zit zo,’ zegt hij met zo’n zachte stem tegen elfje Lief, dat ze hem nauwelijks kan horen.
‘Wat zei je?’ vraagt ze dan ook aan hem. ‘Praat eens wat luider.’
‘Ik wilde zeggen… kijk, het zit namelijk zo…Fee Eleonora en ik… ik bedoel, ik heb Eleonora ooit iets beloofd, maar ik heb die belofte gebroken. Daarvoor heeft ze mij gestraft en sindsdien draag ik deze lange baard.’
‘En wat had je mij beloofd Verteller? Misschien moet je dat ook even uitleggen aan de elfjes,’ zegt Eleonora.
‘Ik uh… ik zou met Eleonora gaan trouwen…’
‘Met Eleonora trouwen?’ reageert elfje Lief verbaasd.
‘Wat is daar zo raar aan?’ vraagt fee Eleonora.
‘Je was toch met een prins getrouwd? Je was toch een gewoon mensenkind geworden? Dat heb je ons ons zelf verteld.’
‘Ach elfje Lief toch… je moet niet alles letterlijk geloven wat men vertelt,’ zegt fee Eleonora met een diepe zucht.
‘Blijkbaar niet,’ moppert elfje Lief. ‘Blijkbaar hangt het hier van leugens aan elkaar.’
‘Toe nou elfje Lief, zo erg is het ook weer niet.’
‘Nou fee Eleonora, dat zeg jij. Ik weet zo langzamerhand ook niet meer wat ik nog moet en vooral wat ik nog kan geloven.’
‘Het is echt allemaal niet zo moeilijk,’ zegt fee Eleonora. ‘Ten minste als je weet hoe het in elkaar steekt. Maar wacht, misschien moet ik jullie er wat meer over vertellen.‘
‘Dat zou fijn zijn en als het kan dit keer graag de waarheid,’ zegt elfje Lief.