.
Elfje Knutsel en het mezenkooitje (12)
Jacobus Roeptumaer klopt op de deur van de salonkamer.
‘Binnen,’ klinkt het vanuit de kamer.
‘Mevrouw de Baronesse, we hebben bezoek,’ zegt Jacobus als hij de salonkamer binnenloopt. ‘Heel speciaal bezoek. U zult er van opkijken mevrouw.’
‘Zo, zo Jacobus. Je maakt me wel een beetje nieuwsgierig. Kom, vertel eens wie mij komt verrassen met een bezoekje?’ zegt de baronesse.
‘Zal ik het dan maar vertellen?’ vraagt Jacobus aan professor Knappebol.
De professor en de elfjes staan nog in de gang zodat ze niet kunnen worden gezien door de baronesse.
‘Nou Jacobus…vooruit dan maar,’ antwoordt professor Knappebol.
De baronesse herkent direct de stem van de professor.
‘Professor Knappebol…Willem Knappebol! Hoe is het mogelijk?’ De baronesse raakt er helemaal opgewonden van. Ze is helemaal perplex.
‘Dat kan niet. Is het echt waar? Ben jij het echt Willem?’
‘Jawel mevrouw. Het is echt waar. Ik wist wel dat je met dit bezoek mevrouw een groot plezier zou doen,’ zegt Jacobus tegen de professor, die nu de salonkamer binnenkomt.
‘Dag mevrouw de baronesse. Oh, wat ik blij om u weer de hand te mogen schudden. Het is ook alweer zo lang geleden.’
‘Veel te lang professor. Echt veel te lang,’ antwoordt de baronesse.
De baronesse en de professor geven elkaar een hand.
‘Mevrouw, als ik nog even mag?’ vraagt Jacobus Roeptumaer.
‘Natuurlijk Jacobus. Wat wilde je nog zeggen?’
‘Eh, de professor is niet alleen gekomen mevrouw. Eh, ik denk dat u nu wel helemaal verbaasd zult zijn.’
De baronesse kijkt vol ongeloof naar Jacobus.
‘Hoe bedoel je dat Jacobus? Je maakt me nu wel heel erg nieuwsgierig.’
‘Mevrouw,’ zegt Jacobus op plechtige toon. ‘De professor is in gezelschap van bijzondere wezentjes. Namelijk elfjes. En niet twee of drie maar vijf elfjes.’
‘Vijf elfjes? Jacobus, je neemt me toch niet in het ootje hoop ik?’
‘Nee hoor mevrouw. Er is geen woord van gelogen. Jacobus probeert u echt niets op de mouw te spelden. In de gang wachten vijf elfjes. Elfje Lief en elfje Bloem, elfje Boefje, elfje Knutsel en niet te vergeten elfje Bloem. Kom maar binnen elfjes,’ roept de professor.’
De baronesse is helemaal verbaasd als de elfjes één voor één de salonkamer binnenstappen. Elfje Lief voorop.
‘Dag mevrouw de baronesse. Wat leuk dat we kennis met u mogen maken,’ zegt elfje Lief. De andere elfjes knikken dat ze het ermee eens zijn.
‘Ik vind het ook heel leuk om jullie te ontmoeten elfje Lief. Nou Jacobus, ik denk dat de professor en de elfjes wel iets te drinken lusten. En neem meteen van die lekkere gevulde koeken mee. Ik denk dat we wel het een en ander te bepraten hebben.’
‘Dat denk ik ook mevrouw,’ antwoordt elfje Lief.
En de professor en de andere elfjes zijn het er roerend mee eens.
Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar
