Elfje Knutsel en het mezenkooitje (7)
De professor heeft de elfjes al in de verte aan zien komen.
‘Zo jullie zijn er vandaag vroeg bij,’ zegt hij lachend.
Snuffelneus rent op de elfjes af. Hij blaft en kwispelt van blijdschap.
‘Rustig, rustig. Braaf beestje.’ Elfje Bloem vindt de hond wel een beetje wild.
‘Wat brengt jullie zo vroeg hier?’ vraagt de professor. ‘Wat kan ik voor jullie doen?’
‘Nou, we hebben een vraag over het kasteel?’ antwoordt elfje Lief.
‘Over het kasteel?’ Bedoelen jullie het kasteel dat aan de rand van het kronkelbos staat?’
‘Ja, dat kasteel,’ zegt elfje Knutsel opgewonden.
‘En wat willen jullie daar zo graag van weten?’
Elfje Lief vertelt over het bezoek aan karabouter Karabouwtje en over het mezenkooitje.
‘Ja, ja…’ mompelt professor Knappebol. ‘Ik snap het.’
Hij wrijft behoedzaam langs zijn kin.
‘Kasteel Okkervliet…’zegt hij met een diepe zucht. Dat is wel heel erg lang geleden dat ik daar ben geweest. Toen leefde de baron nog. Nu woont alleen de baronesse nog in het kasteel. Baronesse Geertruida van Schepsel tot Okkervliet. Hoe zal het toch met haar gaan?’
‘Kunnen we naar haar toe professor?’ vraagt elfje Lief.
‘Tja, dat weet ik niet. Dat durf ik niet te zeggen. Weet je, de baronesse was zo verdrietig toen de baron is gestorven. Ze wilde niemand meer zien. En daarom ben ik er nooit meer geweest. Ja, nog een keertje, maar ze wilde mij niet ontvangen. Sindsdien ben ik nooit meer naar het kasteel gegaan.’
‘Misschien dat ze u nu wel wil ontvangen,’ oppert elfje Bloem.
‘Ik weet het niet… het is alweer zo lang geleden. Misschien kent ze mijn naam niet eens meer.’
‘We kunnen het toch proberen?’ stelt elfje Lief voor. ‘Misschien wordt ze er wel heel erg blij van als u haar weer op komt zoeken.’
‘Misschien wel… maar het kan ook zo maar zijn dat ze mij niet wil zien. En hoe erg ik dat ook vindt, dat moet ik dan maar accepteren.’
‘Accepteren…?’ vraagt elfje Zon.
‘Ja, ik bedoel dat het dan niet anders is. Daar kan ik dan ook niets meer aan veranderen.’
‘Maar als u het niet probeert dan zult u nooit weten of uw bezoek op prijs wordt gesteld.’
‘Misschien hebben jullie wel gelijk. Ik zal er eens rustig over na denken.’
‘Wanneer denkt u dat u het weet professor Knappebol? ’vraagt elfje Knutsel ongeduldig.
‘Gun de professor nou even wat tijd elfje Knutsel,’ zegt elfje Lief. ‘Soms moet je even nadenken voordat je een antwoord kunt geven.’
‘Oké, dan zal ik geduld moeten hebben, dat zal ik dan moeten accepteren,’ antwoordt elfje Knutsel.
‘Dat zal je zeker,’ zegt elfje Bloem met een lach.
De professor zucht en stelt voor om samen een glaasje bessenlimonade te gaan drinken. Hij heeft ook nog vers gebakken cake en daar hebben de elfjes wel zin in.
Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar
