Elfje Knutsel en het mezenkooitje (6)

De elfjes zijn al vroeg wakker. Het regent niet meer en het lijkt een droge dag te gaan worden. Het zonnetje komt voorzichtig achter een grote wolk te voorschijn. Elfje Lief heeft de bordjes al klaar gezet en boterhammen op tafel gelegd naast de pot met bramenjam. Elke morgen drinken de elfjes een groot glas melk met honing. Karabouter Karaboontje heeft aan de elfjes verteld dat dit heel erg gezond is. Hij heeft de elfjes ook op het hart gedrukt om iedere morgen een appel of een peer te eten.

‘Daar zitten vitaminnen in. Dat is goed voor mensen en karabouters, maar ook voor elfjes, ’ had hij gezegd toen hij een grote kan melk en een enorme pot met honing bij het huis van de elfjes had afgeleverd.

Nadat alle elfjes klaar zijn met het ontbijt en hun handen hebben gewassen is het moment aangebroken om op weg te gaan naar professor Knappebol.

Het is alweer even geleden dat de Elfjes bij de professor zijn geweest. Elfje Lief loopt voorop. Ze weet het beste de weg. Elfje Boefje slentert wat achter de andere elfjes aan. Hij heeft een katapult bij zich. Die heeft hij een tijdje geleden in de winkel van sinkel van karabouter Karawinkel gekregen. Hij heeft Karawinkel beloofd om er voorzichtig mee te zijn.

‘Ik geef die katapult graag aan je elfje Boefje, maar je moet mij wel beloven dat je niet op dieren of op elfjes en karabouters gaan mikken. En ook niet op vogels,’ had Karawinkel er nog snel aan toegevoegd. ‘Ik denk dat je het beste een leeg blikje of een lege fles kunt neer zetten om op te schieten. Als het je lukt om die te raken, nou dan is dat wel heel erg knap van jou.’

Elfje Boefje heeft al veel geoefend en hij is eigenlijk best trots op zichzelf.

‘Een slang…! ‘roept elfje Lief.

‘Help…’ schreeuwt elfje Zon. Ze is doodsbang.

De slang houdt zich verborgen in het lange gras.

‘Zal ik hem weg jagen elfje Lief,’ vraagt elfje Boefje.

‘Heel graag, maar hoe wil je dat doen?’

‘Met mijn katapult...’

‘Maar je hebt toch beloofd dat je niet op dieren zou schieten,’ zegt elfje Lief.

‘Dat ga ik ook niet doen. Maar ik laat hem schrikken, zodat hij er snel vandoor gaat.’

‘Nou, oké dan. Maar niet op de slang mikken hoor.’

Elfje Boefje raapt een steentje van de grond en pakt zijn katapult.

Hij haalt aan en het steentje landt in het gras, precies voor de slang. Het steentje raakt de slang niet, maar die schrikt er zo erg van dat hij vliegensvlug tussen het lange gras verdwijnt.

‘Goed gedaan Elfje Boefje,’ roepen alle elfjes.

‘Zo, dan kunnen we nu weer verder. Dat was even schrikken,’ zegt elfje Bloem.

‘Zeg dat wel,’ zucht elfje Lief en ze is blij dat alles goed is afgelopen.

Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. ( een mooie tekening vinden we ook leuk en de mooiste zetten we op de website van Elfje Lief.)