DE TIJDMACHINE van professor knappebol
nieuwe avonturen van elfje Lief en de elfjes uit Elfjesland
De tijdmachine van professor Knappebol (44)
De karabouters en elfje Lief zijn onderweg naar kasteel Okkervliet. Karabouter Karaboer en Karawinkel en ook elfje Lief hebben Karaboontje en Karabakje opgehaald en hen vertelt over wat er met de tijdmachine is gebeurd. De twee karabouters zijn er erg van geschrokken en maken zich net als de rest grote zorgen over karabouter Stroompje, elfje Knutsel en elfje Boefje en natuurlijk ook over elfje Stoer.
‘En wanneer verwachten de professor en Karabouwtje dat opsporingsapparaat af te hebben?’ vraagt Karabakje.
‘Dat kunnen ze nog niet met zekerheid zeggen,’ antwoordt elfje Lief. ‘Het is ook voor hen de eerste keer dat ze zo’n ding maken. Het eerste exemplaar was al niet zo’n succes, misschien lukt het ze… ’
Elfje Lief breekt haar zin af, maar de karabouters hebben wel een idee wat ze wilde zeggen.
‘Kom op elfje Lief, we moeten er maar in blijven geloven. Professor Knappebol en ook Karabouwtje zullen niets achterwege laten om die vier op het spoor te komen en ze daarna veilig en wel weer naar het Kronkelbos terug te brengen,’ zegt Karabakje.
‘Naar kasteel Okkervliet zal je bedoelen,’ verbetert Karaboontje.
‘Uh, ja natuurlijk. Hier in het bos hebben ze niets meer te zoeken. Nee, als ik het goed heb begrepen komen die reusachtige graafmachines morgenvroeg al naar het bos. Nou, dan zal het met de rust wel gedaan zijn,’ zucht Karabakje.
‘Dat denk ik ook,’ zegt Karawinkel, die op zijn zakhorloge kijkt. ‘Maar we moeten nu echt voortmaken, het wordt de hoogste tijd dat we ons laten zien bij het kasteel. De barones zal zich onderhand wel afvragen of we nog wel komen.’
‘Nog een kwartiertje, dan zijn we er toch?’ vraagt elfje Lief.
‘Ja hoor, maar het begint al donker te worden en ik wil graag voor het helemaal donker is uit het bos zijn,’ zegt Karawinkel.
‘Ik heb wel voor de zekerheid een lantaarn meegenomen,’ zegt Karaboer. ‘ik heb er deze ochtend nog een nieuwe kaars in gedaan. Dat geeft wel niet zo heel veel licht, maar het is voldoende om te kunnen zien waar we zijn.’
‘Goed gedaan Karaboer, dat is heel slim van jou,’ prijst Elfje Lief de karabouter die er zelfs een beetje verlegen van wordt.
‘Ja… uh, natuurlijk, dank je… wel elfje Lief,’ stottert hij en zijn wangen krijgen een rode kleur. ‘Wacht, ik zal de kaars wel even aansteken.’
En een paar tellen later schijnt er kaarslicht door het donkere bos. Met karabouter Karaboer met de lantaarn voorop lopen de andere karabouters en elfje Lief naar kasteel Okkervliet.
‘Het al mij benieuwen,’ zegt karabouter Karawinkel.
‘Wat zal jou benieuwen?’ vraagt Karaboer.
‘Of het ons daar wel zal gaan bevallen. Het is daar zoveel anders dan in het Kronkelbos. We hebben er zo lang gewoon en nu… ja nu moeten we er weg.’
‘Wees maar blij dat we in elk geval nog naar het kasteel kunnen. Stel je voor, als de barones ons heen onderdak had willen geven… Nou dan hadden we moeten vluchten, maar waarheen?’ zegt Karaboer.
‘Daar heb je helemaal gelijk in Karaboer,’ zegt elfje Lief.
‘Zonder de hulp van de barones waren we dakloos en thuisloos geworden. Laten we maar proberen er het beste van te maken,’ vult Karaboer haar aan.
‘En laten we ook maar hopen dat Karaboer en de professor er zo snel mogelijk in slagen om de tijdmachine op te sporen,’ zegt Karawinkel.
‘Helemaal mee eens,’ roepen de andere karabouters en elfje Lief.
‘Nog een paar minuten, dan zijn we er. Kijk, ik zie de ophaalbrug al,’ roept Karaboer, die nog steeds met de brandende lantaarn voorop gaat.
Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar
..
(bij de kleurplaten staan Anistopera en Gompidee klaar om te worden ingekleurd, speciaal voor jullie gemaakt door Marloes )
Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar