DE TIJDMACHINE van professor knappebol
nieuwe avonturen van elfje Lief en de elfjes uit Elfjesland
De tijdmachine van professor Knappebol (43)
Karabouter Karaboer zit op het houten bankje dat voor zijn huisje staat. Hij heeft de deur van zijn lege huisje alvast afgesloten en wacht op de andere karabouters.
‘Hè, hè, eindelijk,’ zucht hij als hij karabouter Karawinkel en elfje Lief in de verte aan ziet komen. ‘Ik dacht dat ze me vergeten waren. Vreemd dat de Karawinkel alleen is, nou ja samen met elfje Lief dan. Maar waar zijn de andere karabouters?’ vraagt hij zichzelf af.
‘Hallo Karaboer,’ groet Karawinkel hem. ‘Goede middag.’
‘Ja, jij ook een goede middag toegewenst. Ik was al bang dat jullie mij vergeten waren. Dag elfje Lief…’
‘Dag Karaboer…’zegt elfje Lief.
‘Waar zijn de andere karabouters eigenlijk?’ vraagt karabouter Karaboer. ‘Zijn ze al naar het kasteel vertrokken?’
‘Nee hoor, die zitten nog op ons te wachten,’ antwoordt Karawinkel. ‘Maar we komen eigenlijk met een… uh vervelend bericht.’
‘Toch niets ergs?’ vraagt Karaboer geschrokken.
Karawinkel kijkt naar elfje Lief.
‘Vertel jij het?’ vraagt de karabouter aan elfje Lief.
Elfje Lief knikt.
‘Het zit zo Karaboer… uh karabouter Stroompje is met de tijdmachine vertrokken… samen met elfje Boefje, elfje Knutsel en elfje Stoer.’
‘Waar zijn ze naar toe?’ vraagt karabouter Karaboer verbaasd.
‘Dat is nou net het probleem… we weten het niet. Professor Knappebol en karabouter Karabouw werken samen aan een opsporingsapparaat. Pas als dat apparaat werkt dan hopen we te weten te komen waar de tijdmachine is,’ legt elfje Lief uit. ‘Dus daar zullen we op moeten wachten.’
‘Dat is inderdaad een zeer vervelend bericht. Ik vond het al niets, dat gedoe met die tijdmachine,’ zegt karabouter Karaboer. ‘Ik heb Stroompje al een paar keer gevraagd om met dat ding te stoppen. Ik had zo’n voorgevoel dat daar alleen maar ellende van zou gaan komen en helaas is mijn voorgevoel uitgekomen. En nu? Stel dat het opsporingsapparaat niet gaat werken? Wat dan?’
‘Daar moeten we maar even niet aan denken Karaboer. Laten we er maar van uitgaan dat de professor en Karabouwtje er in zullen slagen om de tijdmachine op te sporen,’ antwoordt Karawinkel.
Karabouter Karaboer strijkt met zijn hand over zijn baard.
‘Ja, laten we dat maar doen. Weten de andere karabouters hier al van?’
‘Nee, we zijn eerst naar jou toe gekomen. Stroompje is tenslotte jouw neef. Nee, we moeten nog naar de andere karabouters, die zich ondertussen toch ook wel zullen afvragen wat er aan de hand is. We hadden allang op weg moeten zijn naar het kasteel,’ zegt Karawinkel terwijl hij op zijn zakhorloge kijkt. ‘Tjonge, we zijn al bijna anderhalf uur later, dan we hadden afgesproken.’
‘Laten we dan maar vlug gaan,’ stelt Karaboer voor. ‘Ik ben er klaar voor.’
Hij kijkt nog even naar zijn huisje en hij weet dat over een paar dagen zijn huisje zal worden platgewalst door grote logge graafmachines, die dan zullen beginnen met de aanleg van de nieuwe weg door het Kronkelbos.
‘Toch blijft het jammer en ook onrechtvaardig dat wij moeten vertrekken voor een nieuwe weg. Hoe lang hebben we hier al niet gewoond?’ moppert Karaboer.
‘Tja. Karaboer, het is niet anders, we kunnen er niets meer aan veranderen. Gelukkig mogen we op kasteel Okkervliet komen wonen,’ zegt karabouter Karawinkel.
‘Ja gelukkig… tja, maar toch maakt het me wel verdrietig om mijn huisje zo achter te moeten laten,’ zucht Karaboer.
‘Dat snap ik, maar nou maar, we moeten nu echt gaan,’ maant Karawinkel. ‘Straks is het al donker voordat we bij het kasteel zijn aangekomen.’
Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar
..
(bij de kleurplaten staan Anistopera en Gompidee klaar om te worden ingekleurd, speciaal voor jullie gemaakt door Marloes )
Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar