DE TIJDMACHINE van professor knappebol
nieuwe avonturen van elfje Lief en de elfjes uit Elfjesland
De tijdmachine van professor Knappebol (38)
‘Dag elfje Lief, ben je nu al weer terug?’ zegt de professor als elfje Lief de schuur binnenkomt.
‘Ja, de mannen van de firma Jansen hebben alles ingeladen en zijn daarna naar de karabouters gegaan. Er was nog wel ruimte over in de vrachtauto, maar ik denk niet dat ze alles in een keer mee kunnen nemen.’
‘Nee, dat denk ik ook niet elfje Lief,’ antwoordt karabouter Karabouw. ‘Alleen al de spullen van Karawinkel… dat is alleen al een halve vrachtauto vol.’
‘De chauffeur zei dat het geen probleem was en dat ze nog wel een keertje extra wilden rijden,’ zegt elfje Lief.
‘Dan zal het allemaal wel dik in orde komen lijkt me,’ zucht de professor terwijl hij met een ernstig gezicht naar de werktekening kijkt, die voor hem op tafel ligt.
‘Denken jullie dat het gaat lukken?’ vraagt elfje Lief voorzichtig als ze de bezorgde gezichten van Karabouw en professor Knappebol ziet.
De professor schudt zijn hoofd.
‘Het zal niet gemakkelijk worden. Ik mis een paar belangrijke onderdelen, maar misschien dat we daar nog iets op kunnen vinden,’ zegt hij terwijl hij een groot boek uit een van de kasten pakt.
‘Het is maar goed dat we dit boek nog hier hebben. Stel je voor dat het ergens in een van de verhuisdozen had gezeten,’ zegt de professor.
‘Mmm… uh, tja… misschien….’ mompelt hij als hij aandachtig een van de tekeningen bekijkt. ‘Ah… uh ach ja, natuurlijk… wat dom van me,’ mompelt hij
‘Wat is dom?’ vraagt elfje Lief.
‘Uh…’ antwoordt de professor verbaasd. ‘Wat zei je…? Wie is er dom?’
‘Dat zei u net zelf,’ giechelt elfje Lief.
‘Oh, zei ik dat… wat raar, nou ja, het is ook eigenlijk wel een beetje zo. Kijk Karabouw, als we het zo doen, dan hebben we voldoende aan de spullen die we hier hebben en hoeven we geen extra onderdelen te hebben. Nee, dan komt het helemaal in orde.’
Karabouter Karabouw buigt zich over de werktekening in het boek, en even later knikt hij goedkeurend.
‘Nee, dat gaat helemaal goed komen,’ zegt Karabouw. ‘Alleen er is nog wel een probleem.’
‘En dat is?’ vraagt de professor.
‘Hier staat dat het alleen werkt als het apparaat in een open veld wordt gebruikt. Dus er moeten geen bomen in de buurt zijn, en ook geen gebouwen.’
‘Dat is het minste probleem,’ zegt de professor, maar Karabouw is het daar niet helemaal mee eens.
‘Dat kan wel zijn professor, maar in een open veld hebben we geen stopcontacten, en dat wordt dus wel lastig,’ zegt hij, terwijl hij zich achter de oren krabt.
‘Maar goed, ik heb een idee. Ik heb nog een hele grote sterke oplaadbare batterij in mijn werkplaats staan,’ zegt hij. ‘Misschien is dat wel een goede oplossing.’
‘Dat zou wel heel erg fijn zijn Karabouwtje,’antwoordt de professor. ‘Want daarmee is er niets meer dat in de weg staat om het opsporing-apparaat op te bouwen. Nee, dan kunnen we wat mij betreft er nu aan beginnen.’
Elfje Lief ziet dat het bezorgde gezicht van de professor meteen opklaart en terwijl karabouter Karabouwtje alle onderdelen keurig netjes klaar legt, bestudeert de professor nog maar eens een keer de werktekening.
‘Ik wil er echt helemaal zeker van zijn, dat we de goede dingen doen,’ zegt professor Knappebol. ‘Ik wil absoluut geen fouten maken.’
‘Helemaal mee eens,’ zegt elfje Lief. ‘Alsjeblieft geen fouten meer.’
Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar
..
(bij de kleurplaten staan Anistopera en Gompidee klaar om te worden ingekleurd, speciaal voor jullie gemaakt door Marloes )
Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar