WAS

 

Vakantieverhalen van de Elfjes 

De picknick (9)

‘Zo, nu is het mijn beurt elfjes,‘ zegt karabouter Karawinkel. ‘Ik ga jullie het verhaal vertellen van een wel zeergeleerde muis. Zoals jullie wel weten verkoop ik in mijn winkel van alles. Ik heb koekjes, snoepjes, limonade, meel, biscuits, suiker, zout, eieren… noem maar op. Kortom, heel veel lekkere dingen, en niet alleen voor elfjes en karabouters, maar ook bijvoorbeeld voor muizen. Nou had ik laatst het vermoeden dat er weer een muis actief was. Overal lagen kleine muizenkeutels en wat ik nog veel erger vond was dat er in een aantal verpakkingen kleine gaatjes waren geknaagd. En dat is niet zo fijn. Ik kan toch moeilijk mijn spullen verkopen met muizengaten er in. Nee, dat lijkt me niet zo’n goed idee en bovendien is dat niet hygiënisch.’
‘Wat is dat nou voor een raar woord?’ vraagt elfje Boefje. ‘Wat is nou hygiënisch?’
‘Ja, misschien heb je wel gelijk. Misschien had ik beter een ander woord kunnen kiezen, een woord dat iets gemakkelijker is. Maar goed, hygiënisch wil zeggen dat iets netjes en schoon is. Dat er geen viezigheid of vuil op zit. Muizen zijn op zich niet smerig, maar voor elfjes en karabouters en ook voor de professor is dat niet echt fijn. Ze kunnen soms bepaalde ziektes overbrengen. Dus als ik aangevreten verpakkingen zie dan gooi ik die liever weg, dan ze nog in mijn winkel te verkopen. Enfin, ik had dus gezien dat ik last van muizen had. Ik moest er iets op verzinnen om ze weer kwijt te raken, maar wat? Een muizenval vond ik niet zo’n goed idee en korreltjes waar de muizen heel erg ziek van worden ook niet. Dus ik nam het besluit om aan professor Knappebol te vragen of hij zijn poes Spinnewinne niet een paar daagjes kon missen. Die zou de muizen wel wegjagen. De professor vond dat geen probleem en ik nam Spinnewinne met poezenmand en al mee naar mijn winkel. De volgende dag waren er in sommige verpakkingen weer gaatjes geknaagd. Ik vroeg me af of het wel zin had om Spinnewinne in de winkel te laten slapen. Het had immers niet zo veel geholpen, want de muizen waren gewoon hun gang gegaan. Maar ja, ik had geen andere oplossing en nam toen maar het besluit om de poes een nieuwe kans te geven. Maar ook de volgende dag was het weer hetzelfde verhaal. Bij twee pakken koekjes was een gat in de verpakking geknaagd en overal lag meel. Een van de muizen was er blijkbaar doorheen gelopen, want overal stonden afdrukken van kleine muizenpootjes. Ik kon nu wel volgen waar de muis naar toe was gegaan en ik hoopte dat ik zijn holletje zou kunnen vinden. En ja hoor, bij de deur zat een piepklein gaatje. Er kon amper een muis doorheen. Ik nam een prop papier en stopte die in het gat, zodat daar in elk geval geen muis meer doorheen kon komen. Ik was benieuwd wat er die nacht zou gaan gebeuren. Zou ik het muizenprobleem hebben opgelost? De volgende dag kwam ik weer in de winkel. Er was niets te bespeuren waaruit viel op te maken dat er muizen aan het werk waren geweest. Alleen in de brievenbus zat een piepklein papiertje.
Toen ik het openvouwde las ik, ‘beste karabouter Karawinkel. Jammer dat u mijn doorgang heeft dichtgemaakt. Ik begrijp uw probleem wel, maar ik moet met mijn gezinnetje ook ergens van leven. Ik stel voor dat u elke dag een klein schaaltje met lekkere dingen voor mij klaar zet. Ik beloof u dat ik dan verder overal vanaf zal blijven. U zult zien dat het dan veel beter tussen ons gaat.’
Ik vond het maar een rare brief, maar ik zette vanaf dat moment elke dag een klein schoteltje met lekkere dingen klaar. De muis heb ik nooit meer gezien, maar het schoteltje was wel elke ochtend leeg.’
Karawinkel wrijft zich over zijn baard.
‘Zo zie je maar weer, als je echt wilt is alles op te lossen. Natuurlijk is het niet fijn om muizen te hebben. Maar ja, ook al ben je een muis, je zult toch een keer iets moeten eten. Zo was het allemaal opgelost en was iedereen tevreden. Zo elfjes, dat was mijn verhaal en al zijn jullie dan wel geen muizen ik denk dat we maar weer eens in de koekjestrommel moeten kijken wat daar nog te halen valt.’
Iedereen is het met karabouter Karawinkel eens.
‘Nou even een korte pauze en dan het op een na laatste verhaal,’ zegt elfje Lief. ‘We moeten een beetje opschieten anders wordt het wel heel erg laat.’


 
 

Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. ( een mooie tekening vinden we ook leuk en de mooiste zetten we op de website van Elfje Lief.)

 

WAS