WAS

 

De boomhut van elfje Boefje en elfje Knutsel (2)

‘Nou, dat was even zoeken, maar dan heb je ook wat,’ zegt elfje Boefje als ze eindelijk een mooie grote eik hebben gevonden, die wel geschikt lijkt om er een mooie boomhut in te bouwen.
‘Hij is wel een beetje groot,’ merkt elfje Knutsel op. ‘Denk je dat het ons wel zal gaan lukken?’
‘Ik heb er wel vertrouwen in. Het wordt de mooiste boomhut van het hele bos.’
‘Kunst,’ zegt elfje Knutsel. ‘Volgens mij is er in het hele bos geen boomhut te vinden.’
‘Nou dan klopt het toch. Dan is er geen woord van gelogen,’ antwoordt elfje Boefje met een lach.
‘Ja, ja…’ mompelt elfje Knutsel nog terwijl hij de hamer en de spijkers uit de rugzak haalt. ‘Zullen we eerst maar eens een plan maken over hoe we het gaan aanpakken en wat we zoal nodig hebben.’
‘Dat is een goed idee elfje Knutsel. We hebben in ieder geval een ladder nodig, want zonder ladder wordt het niks.’
‘Tja, daar heb je gelijk in, maar hoe komen we aan een ladder?’
Elfje Boefje krabt zich achter de oren.
‘We moeten twee lange palen hebben en een aantal kleine plankjes…’
‘Je hebt weer gelijk, maar waar halen we die vandaan? Heb jij een idee?,’ vraagt elfje Knutsel aan elfje Boefje.
‘Karabouter Karabouwtje… die zal ons zeker wel kunnen helpen. Misschien moeten we daar maar weer eens naar toe gaan,’ is het antwoord.
Elfje Knutsel is het ermee eens en samen gaan ze op weg naar Karabouwtje.
‘Zo, zijn jullie daar nu alweer,’ zegt  karabouter Karabouwtje als de twee elfjes weer voor zijn neus staan.
‘Uh, ja…wat we u eigenlijk willen vragen… Uh, we hebben een ladder nodig. Om in de boom te klimmen. Voor onze boomhut,’ stamelt elfje Knutsel.
‘Zo, zo. En toen dachten jullie natuurlijk meteen aan mij,’ lacht de karabouter.
‘Om eerlijk te zijn wel. Wilt u ons daarbij helpen?’
‘Ga maar eens met me mee elfjes. Ik geloof wel, dat ik jullie van dienst kan zijn,’ zegt Karabouwtje.
Zo gaan ze alle drie naar de schuur achter het huisje van Karabouwtje.
‘Eens even kijken. Ik geloof dat daar achter in de hoek…’ mompelt de karabouter. ‘…of toch niet, eens even denken. Nee, ik weet toch zeker…’
‘Ligt daar niet iets?’ vraagt elfje Boefje en wijst naar de zolder.
‘Ach natuurlijk. Ik wist wel dat ik er eentje had.’
‘Maar hoe komen we op de zolder?’ vraagt elfje Boefje zich af.
‘Met een ladder,’ antwoordt de karabouter.
‘Tja, en die ligt op zolder,’ merkt elfje Knutsel op. 
‘Je hebt gelijk elfje Knutsel. Laat mij eens even denken.’
Karabouter Karabouwtje wrijft over zijn kin en de elfjes zien de rimpels in zijn voorhoofd.
‘Tja, er zit niets anders op,’ zegt hij tenslotte.
De elfjes kijken hem vragend aan.
‘Dan zullen we een nieuwe ladder moeten maken.’
Even later wordt er volop gezaagd en getimmerd in het kleine schuurtje.


 

Heb je ook een idee voor ELFJE LIEF,stuur een email naar This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. ( een mooie tekening vinden we ook leuk en de mooiste zetten we op de website van Elfje Lief.)

 

WAS