De 133 gedachtenkronkels van de wonderlijke Boris Borowitsj

 


Kronkel  25  1934 De nacht van de lange messen


Het kruipt door de donkere straten

En het kronkelt zich overal een weg

Het verschuilt zich in kille spelonken

En het wacht ongeduldig op zijn kans

 

Het manipuleert, het verdraait

En het speelt zijn eigen valse spel

Het vreet zich in, het zet zich vast

En het verteert, en het verslindt

 

Het verraad, de leugens

De waanzin, en de dood

Gebroken mensen, verbroken draden

Kapotte lichamen, genomen levens

 

Want wie niet voor is, die is tegen

En wie niet volgt, die is dwars

Want wie niet luistert, die is doof

En wie niet ziet, die is blind

 

Geen ratio meer, geen enkele rede

En geen kans wordt nog geboden

Vol bravoure loopt de dood hand in hand

Met de macht van meedogenloze geweren

 

Neem je leven, neem het heft in eigen hand

Laat het niet aan een ander over, en wees een man

Was dat de enige keuze die je kreeg Ernst Röhm

En was dat ook de keuze die je aan anderen liet

 

Het kruipt door de straten

Het kronkelt zich een weg

In de nacht van de lange messen

Neemt het wat het hebben wil

 

 han meijs