De 133 gedachtenkronkels van de wonderlijke Boris Borowitsj

Kronkel  25  1934 De nacht van de lange messen

Het kruipt door de donkere straten

En het kronkelt zich overal een weg

Het verschuilt zich in kille spelonken

En het wacht ongeduldig op zijn kans

Het manipuleert, het verdraait

En het speelt zijn eigen valse spel

Het vreet zich in, het zet zich vast

En het verteert, en het verslindt

Het verraad, de leugens

De waanzin, en de dood

Gebroken mensen, verbroken draden

Kapotte lichamen, genomen levens

Want wie niet voor is, die is tegen

En wie niet volgt, die is dwars

Want wie niet luistert, die is doof

En wie niet ziet, die is blind

Geen ratio meer, geen enkele rede

En geen kans wordt nog geboden

Vol bravoure loopt de dood hand in hand

Met de macht van meedogenloze geweren

Neem je leven, neem het heft in eigen hand

Laat het niet aan een ander over, en wees een man

Was dat de enige keuze die je kreeg Ernst Röhm

En was dat ook de keuze die je aan anderen liet

Het kruipt door de straten

Het kronkelt zich een weg

In de nacht van de lange messen

Neemt het wat het hebben wil

 han meijs