Vrouwen van Srebrenica

Ik zag hun gezichten in de krant
Hun lege blik, hun verweerde huid
Ik zag de vragen in hun ogen
Waarom, wat hebben wij jullie toch misdaan?
Waarom, vertel het ons, leg het ons uit?
Waarom onze mannen, waarom onze zonen?
Waarom, noem ons de reden?
Waarom ontnamen jullie ons dit alles?
Alles wat ons zo lief en dierbaar was?
Wie zij jullie, leger van hartelozen?
Jullie wrede onmenselijke mensen
Waarom stalen jullie onze levens?
Waarom namen jullie wat niet van jullie was?
Waarom was er dan niemand op onze hand?
Waarom was er niemand bereid om die jullie te stoppen?
Waar was de wereld van het zogenaamd fatsoen?
Die wereld die spreekt van vrede en van mededogen
En waarom is er nu weer een woord van sorry?
Is het wel echt gemeend of is het slechts voor de vorm?
En waarom blijven de antwoorden uit?

De klok tikt verder
De wereld draait door
Ik zag hun gezichten in de krant
Ik zag in hun ogen
De weerspiegeling van een verkrampte wereld
Ik zag de pijn van binnen
Van verwoeste levens en oneindig veel verdriet

 ********

Door: Han Meijs