Te

Te weinig, zo ontevreden
Te groot, niet goed op maat
Te dik, door ongezond te eten
Te bang, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat

Te veel, de pijn van de zieke mens
Te ver, de uitgestoken hand
Te nors, de onbeheerste boosheid
Te eenzaam, het gemis van een goede vriend in het vreemde land

Te gek, idioten en malloten
Te zwart, een geblakerd huis
Te wreed, de dieven en soldaten
Te min, doodgeslagen zonder reden als een nietige luis

Te rood, het warme bloed in sloten
Te zwart, de kleur van diepe rouw
Te blauw, een huilende verscheurde hemel
Te wit, de van verdriet gestorven lijkbleke vrouw

Te arm, de uitgestoken hand van een hongerig kind
Te slecht, de weg vernield en kapot
Te kil, de blik van de meedogenloze soldaat
Te wreed, het vernietigend galmen van een schot als vreselijk lot

Te mooi, een stad die vol van vrede is
Te lief, de warmte van het bezorgde hart
Te fijn, de rust en stilte om mij heen
Te leuk, zoals ze met haar ontwapenende lach mijn zinnen tart

Te laat, ik heb haar zo gemist
Te koud, zo voelt het steeds weer aan
Te dom, om maar niet in te willen zien
Te snel, zo heb ik alles aan mij voorbij laten gaan

*******

Door: Han Meijs