Koekoeksklok

Tikkende geluiden in een vast ritme
Doen de wijzers van de klok bewegen
En langzaam kruipt de grote wijzer
Naar de statige romeinse twaalf toe

Dan toucheert hij bijna ongemerkt het volle uur
En even stopt het tikken van de klok
Er klinkt een ratelende geluid en een kleine vogel
Zomaar uit het niets roept “koekoek”

Vierentwintig keer per dag, exact op tijd
Nooit een tel te laat nooit een tel te vroeg
En telkens weer zingt zij datzelfde lied
Maar weet, een echte koekoek doet dat niet

Kerkklok

Hoe vaak heb ik het niet gehoord
Het luiden van bronzen klokken in de verste verte
Voor ik het wist was er weer een uur voorbij
En hoorde ik alleen nog het geluid van de stilte
 

Soms valt het luiden van de klokken op
en dan hoor ik hun geluid, zo vol en zo intens
Dan spelen ze hun spel voor de bruidegom en bruid
Of voor een dopeling of voor een gestorven mens

Dan pas dringt hun luide spel tot mij door
Hun lied dat ik zo vaak niet heb gehoord
Dan sta ik even stil en vraag ik me af
Waarom dit moment eigenlijk zo bijzonder is.

 

*******

Door: Han Meijs