Zwemmende mensen

Zwemmende vissen, bewegen kris kras zonder plan
In een bak vol water in de hoek van de kamer
In een glazen kooi met planten en vol met licht
Ze lijken in balans of eigenlijk in volmaakt evenwicht

 
Zwemmende vissen zonder richting, zonder doel
Beperkt door de ruimte, niet geremd door een gevoel
In een bassin met planten en aan de oever groeit het riet
Het lijkt op vrijheid of toch eigenlijk ook weer niet

Zwemmende vissen, ze zijn op weg naar niets
In een groot breed meer, koud, donker en diep
Is dit dan wat ze vrijheid noemen? Is dat nu leven?
Of is het een voorbestemde koers? Ik weet het niet

Mensen lijken te zwemmen in een grote zee
Vol van emotie en vol van angst en pijn
Is dat nu wat ze vrijheid noemen, is dat nu leven?
Of is het de voorbestemde zoektocht naar geluk?

******

Door: Han Meijs