WAS

 

Zonder woorden

Draaiende woorden, onvolledige zinnen
Als in een neergang, weglekkend naar de diepte
Holle klanken uit valse monden
De zoveelste belofte die nooit zal worden ingelost.

Een huilende moeder met een kind
Onbelangrijk in de ogen van de soldaat
Niet van belang voor aandeelhouders
Geldmagnaten, heersers en regenten.

Honger, angst en gebrek aan water
Gebrek aan liefde en begrip
De vrouw staat op en recht haar rug
En loopt voorzichtig over de brug

Aan de overkant is de andere wereld
Dat is haar al zo vaak verteld.
Daar is alles anders daar ligt een nieuwe kans
Ze is er bijna maar dan valt ze neer

Het geluid van kogels verstomd de vogels
En langzaam sterft het weg.
De echo dendert door de bergen, de echo van haar gegil
En dan uiteindelijk valt haar wereld stil.

*******

 

 

Door: Han Meijs