4 MEI 2012

Vier mei , acht uur
De stilte valt over de stad
Nergens een geluid
Alleen een zucht, een snik

Ik zie een oude vrouw
In haar ogen blinkende tranen
En de reflectie van lege stoelen
Aan een ongedekte tafel

Hoeveel tijd nog te gaan?
Hoe lang nog de getuigen
Die het mee hebben gemaakt
Die kunnen verhalen over verdriet en pijn.

Srebrenica, Sarajevo hoe lang geleden?
Nieuwe getuigen, dezelfde strijd
Om te overleven in pijn en verdriet
Dezelfde legen stoelen, de mens verandert niet

Wie zijn toch die gekken
die steeds maar weer
de oorlog beginnen ieder keer
Verlos ons van het kwade Heer.

*******

Door: Han Meijs