De 133 gedachtenkronkels van de wonderlijke Boris Borowitsj
In Vrede Voorbij
Doe het licht uit
Sluit de gordijnen
Wees stil en houd je vast aan mij
En nee, huil maar niet
Want het is geen dag voor tranen
Het is geen dag voor verdriet
Ik neem afscheid met een glimlach
Al is het dan de laatste keer
Ik laat het leven in vrede los
In tevredenheid en met plezier
Niet dat ik het leven niet missen zal
Maar voor mij is het einde hier
Doet het licht uit
En ontsteek een kaars
Speel muziek en hef het glas
Kijk naar elkaar en ook naar mij
Geef mij je glimlach en je hand
Het laatste uur tikt weg
De laatste tel wordt geteld
Het kan elk ogenblik gebeuren
Want ik sta voor een onbekende poort
En vrees niet om er doorheen te gaan
Ik ken geen angst, en ben niet bang
Ik ken geen twijfel, en voel me voldaan
Honderd, wie had dat gedacht
Een zalig leven, o zo oneindig lang
Ja, wie had dat eigenlijk verwacht
Ach honderd, niet meer dan een getal
Dat mijn tijd kleurt met het aantal jaren
Dat is alles wat ik er aan over hield
Meer is er niet, ik laat niets na
Ik heb geen bezit, noch kind noch kraai
Ik ken geen wrok, geen haat noch spijt
Ach, natuurlijk heb ik de liefde wel gekend
Maar nooit heeft iemand mijn hart gestolen
En ook mijn ziel bleef onaangeroerd
Mijn gedichten, maar ook mijn schilderijen
Ze zullen vergelen op klamme zolders, in kille kelders
Van onbekende huizen, in onbekende straten
Ze zullen verdwijnen en vergaan van het stof
Zal er nog iemand aan mij denken
Zal ik ooit nog onderwerp zijn van een gesprek
Zal iemand zich mijn naam nog herinneren
En zal ik verder leven na mijn dood
Of wordt mijn naam niet meer uitgesproken
En ben ik dan voorgoed vergeten
Wordt er geen woord meer over mij geschreven
En is het dus bij deze honderd jaren gebleven
Het is de hoogste tijd
De stilte fluistert
De wind houdt de adem in
De donkerte vult de kamer
Het licht verblindt
Lief leven laat mij gaan
Het is allang genoeg geweest
Ik vraag, wees mij genadig
Meer vraag ik niet
Treur niet mijn vriend, niet om mij
Want nu eindelijk de storm is gaan liggen
Gaat mijn leven in vrede aan mij voorbij
Mijn verhaal is uit
De klok stopt
En dankbaar voor alles
Sluit ik
Boris Borowitsj
Voor altijd af
† 2-1-2017 I.M. Boris Borowitsj
han meijs