De 133 gedachtenkronkels van de wonderlijke Boris Borowitsj
Kronkel 106 1995 De Moord op Yitzhak Rabin
Waar het woord
Dat werd gesproken
Over vrede ging
Troffen kogels hun doel
En opeens veranderde alles
En werd het koud en stil
Waar positieve gedachten
Van grote waarde
Leken te gaan overwinnen
Voerde extremisme de regie
De toekomst werd opnieuw verkwanseld
En men keerde terug naar het bittere begin
Luister
Niets wordt opgelost
Met het doden van ieder idee
Met het neerslaan van een mens
Die oprecht voor vrede strijdt
En die samen met de ander leven wil
Huiver
Bij het geluid van elke kogel
Want weet er zullen er
Daarna nog vele volgen
Zeker als niemand vechten wil
Tegen alle geweld en haat
Keer om
En geef mij je hand
Laat mij jouw ogen zien
Zodat ik binnen kijken kan
In jouw ziel en in jouw hart
Maar weet dat ik het beste wil
Niet voor mij, en niet voor jou
Maar voor ons beide beste vriend
En voor iedereen
Die zich betrokken voelt
En eerlijke kansen wil
Voor dat eenzame spelende kind
Daar in het rulle zand
Aan de rand van de woestijn
Mijn naam is Yitzhak Rabin
Mijn idealen zijn oprecht
Een kogel doodt een mens
En ontneemt daarmee een volk
Opnieuw de kans op rust en vrede
Maar ooit zal ik worden herboren
En opstaan in een ander mens
Samen zullen we sterker zijn
En dan sta ik niet meer alleen
Als we gaan, dan hand in hand
Dan gaan we samen en zullen doorgaan
Tot het doel uiteindelijk wordt bereikt
Dan zal er muziek klinken
En mensen zullen dansen
Dat is het doel, dat is wat telt
Dat is mijn droom, dat is mijn wens
4 november
Er valt een schot
Er is paniek
Er wordt gehuild
Er wordt geschreeuwd
En weer is de kans op vrede
Vervlogen en kapot gemaakt