De 133 gedachtenkronkels van de wonderlijke Boris Borowitsj
Kronkel 85 1979 De Vietnamese Bootvluchteling
Verdreven
Verjaagd
Op drift
Kansloos
En radeloos
In de donkere nacht
Overgeleverd aan een zee
Die geen medelijden of genade kent
Hoop
Verlangen
Losgeslagen
En verblind
Vol vertrouwen
Drijvend op het water
Dat zonder erbarmen nemen kan
Verguisd
Verraden
Vertrapt
En op de vlucht
Biddend en smekend
Voor elke nieuwe kans die wordt geboden
Barre tocht
Ongewis
In een brakke boot
Veel te klein
En wacht er aan de horizon
Een beter en vreedzaam leven
Of loert daar in de verte de wrede dood
De rimpels op het water
Verdwijnen langzaam
En lossen op in het niet
Het wordt stil, doodstil
Als het leven geruisloos wegdrijft
Alsof het er nooit is geweest
Verderop heft de president het glas
En viert samen met het volk zijn overwinning
han meijs