De 133 gedachtenkronkels van de wonderlijke Boris Borowitsj

 

 

Kronkel  85  1979 De Vietnamese Bootvluchteling

 

Verdreven

Verjaagd

Op drift

Kansloos

En radeloos

In de donkere nacht

Overgeleverd aan een zee

Die geen medelijden of genade kent


 
Hoop

Verlangen

Losgeslagen

En verblind

Vol vertrouwen

Drijvend op het water

Dat zonder erbarmen nemen kan

 

Verguisd

Verraden

Vertrapt

En op de vlucht

Biddend en smekend

Voor elke nieuwe kans die wordt geboden

 

Barre tocht

Ongewis

In een brakke boot

Veel te klein

En wacht er aan de horizon
 
Een beter en vreedzaam leven

Of loert daar in de verte de wrede dood

 

De rimpels op het water 

Verdwijnen langzaam

En lossen op in het niet

Het wordt stil, doodstil

Als het leven geruisloos wegdrijft

Alsof het er nooit is geweest

Verderop heft de president het glas

En viert samen met het volk zijn overwinning




 

 

han meijs