De 133 gedachtenkronkels van de wonderlijke Boris Borowitsj
Kronkel 40 Nieuw begin
Nieuw begin
De dag ontwaakt
De zon lacht mij toe
En alles verandert en krijgt kleur
Nieuw begin
De toekomst neemt me mee
Ik krijg vleugels en vlieg naar de wolken
Gedragen door de westenwind
Gisteren is voorbij
Vandaag is wat telt
Ik koester elke minuut
En een oude klok gunt mij de tijd
Kijk, daar is mijn nieuw begin
Nu zonder valse start
Ik ging en ik was er zeker van
Want er is nog nooit een volmaakte mens geboren
En nooit wordt er een perfecte race gelopen
Daarom nam ik mezelf bij de hand
En koos mijn eigen weg en volgde geen enkel spoor
Want al kon ik verdwalen in dit Niemandsland
Ik deed wat ik moest doen en ik ben verder gaan
Tot ik uiteindelijk de uitgang heb gevonden
In dit labyrint van verwarring, vertwijfeling en mist
En toen ik de warmte van zonnestralen voelde op mijn huid
Ben ik thuis gekomen en ik zal daar voor altijd gelukkig zijn
han meijs