Vlietburg 1 (proloog)
Dit verhaal begint in het verzorgingstehuis Vlietburg. In de maanden die achter mij liggen heb ik mijn tijd gedood met het schrijven van mijn levensverhaal. Mijn arts had me dit idee aan de hand gedaan. Als een soort therapie. Het heeft me wel geholpen en weer wat richting gegeven aan mijn leven. Het manuscript ligt voor me op tafel. Tegenover mij zit Sarah. Ze leest de titel hardop. ‘Esther uit de Bloemenmarkt…?’
‘Ja,’ zeg ik. ‘Esther woonde op de Bloemenmarkt. Ze heeft voor een groot deel mijn leven bepaald. Ik ben nooit meer van haar losgekomen en zo lang ik leef denk ik ook niet dat dit zal gebeuren.’
Sarah kijkt me vragend aan.
‘Zo, dat klinkt zwaar, wil je dit verhaal met me delen?’ en ze wijst naar het bundeltje papier.
Ik twijfel.
‘Het is wel een lang verhaal…’ zeg ik aarzelend.
‘Mooi toch,’ zegt ze.
‘Zal ik het dan aan je voorlezen?’ vraag ik aan haar.
‘Dat zou ik heel fijn vinden, als je dat voor mij wilt doen’, antwoordt Sarah.
‘Ja hoor, geen enkel probleem. Wil je hier blijven of…?’
‘Hier is prima,’ zegt ze en ze schuift haar stoel naast die van mij.
Ik pak het manuscript van de tafel en begin te lezen.